The Partisan Poem and Song Project
It was written as a poem of hope by Hirsh Glik, aged 20, in the Vilna ghetto in 1943.
The Poem In Lithuanian
Giedrius Galvanauskas of Atzalynas Gymnasium in Kedainiai, Lithuania.
Inspired by his English teacher, Laima Ardaviciene, Giedrius used a Lithuanian translation, background music on viola , with a backdrop of old images of his hometown, Kedainiai, and even added English subtitles.
The viola was played by Tzvi Friedl of Perth Australia.
Translation by Roza Tzvi Ben Litay and Sergey Kanovich
Giedrius
In English
Aaron Kremer’s English version recited by Freydl Mrocki of Shalom Aleichem College, Melbourne, Australia.
The words:
Sung in three languages by Herzlia High School, Cape Town
The compilation video of ORT schools:
Phillip Maisel, a friend of Glik, tells the story to 11 year olds in Melbourne who then start singing spontaneously
An example of the world press coverage:
For more see:
Source: elirab.me/press
The words have been translated into multiple languages:
Here is the Polish version
Nie mów nigdy: „Oto jest ostatnia z dróg;
mrok sinego nieba dni pogodę zmógł”.
Przyjdzie dzień ów, wytęskniony z wszystkich dni,
Zadudni światu krok nasz werblem: oto my.
Od kraju palm aż do dalekich śnieżnych pól
jesteśmy, z nami nasza męka i ból,
a gdzie trysnęła kiedyś w ziemię nasza krew,
tam zakwitnie nasze męstwo, bunt i gniew.
Słońce jutra opromieni nasze dziś,
nasze „wczoraj” zniknie z wrogiem jak zła myśl.
Choćby się dla nas słońce nie zdążyło wznieść,
jak hasło poprzez pokolenia pójdzie pieśń.
Ołowiem pieśń ta napisana jest i krwią.
To nie ptak wolny, co swobodę nuci swą.
To naród pośród ścian, kruszących się już w gruz
piosenkę w wargach, a nagany w dłoniach niósł.
Fania Branscobskaja’s reaction to the ORT video
Impromptu performance at Solomo Aleichemo ORT School in Vilnius
More students are now participating: